පිදූවෙමි ජීවිතය...
මලක් කර...
ඔබේ පාමුල...
ඔබට කීවේ...
රැක ගන්නට...
සනසන්නට නොව...
බලා සැනසෙන්නට...
නමුදු ඔබ...
පය තබා කුසුම මත...
බලන් පෙති තැලූ හැටි...
එවන් සියුමැලි මලක...
ඉසිබු ලද නිමේෂෙක...
නෙත යොමා බලනු මැන...
එදා විකසිත කුසුම...
පණ අදින අපූරුව... !!
:'( .... you got the talent babe!!! keep it up!
ReplyDeleteThankuuuuuuuuuuuuu panchooo :) Mis u :'(
ReplyDelete