ශුද්ධ වූ ජලය ... !!

ශුද්ධ වූ ජලය සාක්ෂ්‍ය කොටගෙන කාන්තා ජීවිත සුදු සාරියකට සහ තට්ට හිසකට සීමා කල යුගයක් ...

වැන්දඹු ලෙස අර්ථකථනය කල කාන්තා ජීවිත වලට තෝරා ගැනීමට අවස්ථා තුනක් ....

1. සැමියාගේ බාල සහෝදරයා විවාහ කර ගැනීම.
2. සැමියාගේ චිතකයට පැන සියදිවි නසාගැනීම.
හෝ
3. තමන් විසින් තමන්ව ප්‍රතික්ෂේප කරගත් ආත්ම ප්‍රතික්ෂේපිත ජීවිතයක් ගත කිරීම.

මානව අයිතිවාසිකම් නොව ජීවත් වීමේ අයිතිය වෙනුවෙන් ලේ කදුලු දහඩිය හෙලූ වනිතා ආත්මයන් වල එකතුවක් ...

ජීවිතය නොව ආදරය කිරීමේ අයිතිය වෙනුවෙන් ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවූ එක් ජීවිතයක් ...

මේ සියල්ලේම එකතුව පොත් පිටු අතරට පෙරලූ කථාවක්....

දීපා මේතාගේ Water චිත්‍රපටය ඇසුරෙන් ලියවුනු, බප්සි සිධ්වා විසින් රචිත, අනුල ද සිල්වා මහත්මිය විසින් පරිවර්තනය කල, ශුද්ධ වූ ජලය .... සිතන පතන තරමටම ශුද්ධ නොවූ ජලයක් ගැන කථාවක් ....

 චුයියා :: අවුරුදු 6 න් විවාහ වී අවුරුදු 8 න් විධ්වාවක් වන සමනල් වියේ පුංචි සුරංගනාවක්.

මධුමතී :: තමන් විදවන නරකාදියේ වෙසෙන අනිත් පාපතරයන්ගේ ජීවිත තවත් අපායක් කරන පාලිකාව. චුයියාගේ වචන වලින් නම් මහත තල්මස් ධේනුවකගේ ඇගපත ඇති ලතෙත් බවක් මිනිස්බවක් නැති... විධ්වාවන් ගනිකාවන් කරවන ... මිනිස් වෙස් ගත් රකුසියක්.

සකුන්තලා :: චුයියාගේ ආරක්ෂිකාව. තමන් විදවන ජීවිතය චුයියාට යන්තමින් හෝ පහසුකර දීමට වෙහෙසෙන කැපකරු මව.

කල්‍යානී :: විධ්වාවකගෙන් නොනැවතී ගණිකාවක් තරමට ජීවිතය විදවන, කාන්තාරයට වැහි පොදක් මෙන් තමන්ගේ ජීවිතයට ආදරයක් ලැබෙන තෙක් බලාගෙන ඉන්න, චුයියාට පේන විදියට නම් සරස්වතී දෙවගන තරම්ම සුන්දර යුවතියක්.

නාරායන් :: අමුතු විදියට හිතන, ආදරය හමුවේ අන් සියලු මානව සීමා කිරීම් වලට අර්ථයක් නැතැයි හිතන, කල්‍යානිට ආදරය කරන උගත්,ගුණවත්,රූමත්, හීන කුමාරයෙක්.

----------------------------------------------------------------------------------

චුයියා අවුරුදු 6 න් විවාහ වෙනවා... ඒ අවුරුදු 44 ක් වයස පිරිමියෙක් එක්ක. විවාහය කියන අකුරු හතරේ තේරුමවත් නොදන්න මේ පුංචි කෙල්ලට විවාහය ගැන අහන්න තිබුනු එකම ප්‍රශ්නය "අම්මේ.. මට මගේ බලු පැටියවත් ඒ ගෙදරට අරගෙන යන්න පුලුවන්ද" කියන එක විතරමයි... චුයියාගේ ස්වාමියා විවාහයෙන් අවුරුදු දෙකකට පස්සේ මිය යනවා... විවාහය වගේම තමන් වැන්දඹුවක් උන බවත් චුයියාගේ ලදරු මනසට වැටහෙන්නේ නෑ. ශුද්ධ වූ ගංගා ජලය සාක්ෂ්‍ය කරගෙන චුයියාගේ දිග කැරලි කැරලි කොන්ඩය බූ ගාලා..අතේ දාගෙන හිටි වීදුරු වලලු බිඳලා...ඇය ජීවිතකාලයටම විධ්වාවක් විදියට ජීවත් වෙන්න ඕනිබව ප්‍රකාශ කරද්දිත් චුයියාගේ ඇස් දෙකේ තියෙන්නේ හිස් බැල්මක් විතරමයි. එල්ලුම් ගහට නියම උනු මිනිහටත් නිදහසට කරුනු කියන්න ඉඩක් තියෙද්දි, චුයියා තමන්ගේ මරණ වරෙන්තුව නිහඩව පිලිගන්නවා.. ඒ වෙන විකල්පයක් ඉතුරු නැති නිසා...

තමන්ගේ ජීවිතේ ඉතුරු කාලය ගෙවන්න වෙන වැන්දඹු නිවාසය චුයියාගේ හදිසි ආගමනය නිසා උඩු යටිකුරු වෙනවා.තවමත් සෙල්ලම් වයසේ ඉන්න මේ දගකාරිය ආගමිග ග්‍රන්ථ වලින් තමන්ගේ ආත්මය වහගෙන හිටි සාම්ප්‍රදායික වැන්දඹුවන්ගේ ජීවිතය කනපිට පෙරලනවා..ඇය රන්ඩු කරනවා... තමන්ගේ ජීවිතය ආගමික ග්‍රන්ථ වලට සීමා කලාට විරුද්ධව තමන්ට පුලුවන් තරමින් කැරලිගහනවා.ඒත් මහා සමාජ ප්‍රවාහයකට එරෙහිව යන්න චුයියායේ චුට්ටි කටහඩට බැරිවෙනවා... චුයියාගේ හඩ ආගමික පොත් අස්සෙම වැලලිලා යනවා.

කතාවේ අතුරු කතාව..
කල්‍යාණී..
විධ්වාවක් උනත් රූමත් වීමේ පවට ගණිකාවක් වෙන්න සිද්ධ උනු අහිංසක ජීවිතයක්. ඇඟ ඇතුලේ කැකෑරෙන ආසවන් සුදු සාරියෙන් වහගෙන .. තමන්ට ගරහන පිරිමින්ගේ කුපාඩි ආශාවන් නිවන්න වෙළඳ භාන්ඩයක් උනු තරුණියක්.කල්‍යාණිගේ ජීවිතයට නාරායන් එන්නේ කල්ය්‍යානී තමන්ගේ ඉරනම පිලිගන්න ඔන්න මෙන්න අවස්තාවක.නාරායන් කල්‍යානිට අලුත් බලපොරොත්තුවක් දෙනවා... සුදු සාරිය විනිවිද යන තරමට ආදරයක් උණුසුමක් නාරායන්ගේ ඇස් දෙකෙන් කල්‍යානිට දැනෙනවා.කල්‍යානී ජීවිතයට ආදරය කරන්න පටන්ගන්නවා..ජීවිතය විඳින්න පටන්ගන්නවා..හීන දකින්න පටන්ගන්නවා..කොටින්ම ජීවිතය ජීවත් වෙන්න පටන් ගන්නවා...

ඒත් ...

ආදරයට සමාජ සීමා වලින් එහාට යන්න බැරි වෙනවා..ජීවත් වෙන්න පටන් ගත්තු වරදට..ආදරය කල වරදට .. කල්‍යානි තමන්ගේ හීනත් එක්කම ශුද්ධ වූ ජලයෙම හැංගිලා යනවා.

කොහොම හරි චුයියා ජීවිතය ජයගන්නවා... මිනුස්සකම් අදුනන කීප දෙනෙක්ගේ උදව්වෙන් චුයියා සමාජ බන්ධන වලට එපිටින් තියෙන ජීවිතය හොයාගන්නවා ... සතුටු අවසානයක් වගේ පෙනුනට ශුද්ධ වූ ජලය සාක්ෂි කරගෙන විවාහ උනු කල්‍යානි වගේ තව කීදාහක් ගැහැණු ආත්ම ඒ ශුද්ධ ජලයෙම ගිලිලා මැරෙන්න ඇද්ද ? තමන්ගේ ඉරනම වෙනස් කරන්න උත්සාහ කල,උඩු ගං බලාගෙන පීනන්න ගිහින් කී දාහක් ජීවිත සැඩ පාරට ගහගෙන යන්න ඇද්ද? එහෙම පීනන්න උත්සාහ නොකර ආගමික ග්‍රන්ථ වලටයි පන්ඩිත නරුමයගේ වචන වලටයි හිස නවාගෙන ආත්ම ප්‍රතික්ෂේපිත ජීව්ත ගතකල කී දාහක් ගැහැනු අතීතයේ ඉන්න ඇද්ද?

අදටත්... අදටත් වෙන්නේ මේ ටිකම නෙමෙයිද... තට්ටේ නොගෑවත් ... සුදු සාරියෙන් ඇග නොවැහුවත් ... අදටත් වෙන්නේ මේ ටිකම නෙමේද ? පෝරුවක් උඩ නග්ගලා රත්තරන් කෙන්ඩියෙන් ශුද්ධ ජලය එකට බැඳුනු ඇඟිලි වලට ඉහලා අදටත් කරන්නේ ශුද්ධ වූ ජලයේ නාමයෙන් කාන්තා ජීවිත වහල් බවට පත් කරන එක නෙමෙයිද? අදටත් ගැහැනු වෙලා ඉපදීමේ පාපය නිසා ජීවිතය නැති කරගන්න කල්‍යානිලා කොයි තරම් නම් ඉන්නවද .... වතුර කල දෙකක් නාවල ගෙට ගත්තම පිරිසිදු වෙන පිරිමි අතරේ රෑ නමයෙන් පස්සේ ගෙදර ආවම කිලුටු ගොඩක් විදියට නින්දා අපහාස වලින් නෑවෙන කාන්තා ආත්ම අදටත් කොච්චර ඉන්නවද?

                                         මටත් අහන්න තියෙන්නේ චුයියා අහපු ප්‍රශ්නෙමයි ....

                                      කෝ පිරිමින්ගේ වැන්දඹු නිවාසේ .... ?

                          කෝ පිරිමින්ගේ අග්නි පරීක්ෂාව ... ?