බාඳුරා අසපුව ... !!



බවුන් වඩන්නට ..

සොයා ගිය අසපුව ..
ලේ මස් නහර ..
මටත් නොදැනිම ..
හූරා උරා ගත් ..
බාඳුරා අසපුවක් වූ කලෙක ..
බිහිවුන අතුරු ඵලයයි ..
බාඳුරා අසපුව ... !!


Wednesday, June 22, 2011

ආරාධනා ...!!


හැමෝම බලපොරොත්තු වෙන කැම්පස් කථා මාලාවේ දෙවෙනි අදියර ලියන්න හිතාගෙනයි අද ගෙදර නැවතුනේ.ඒත් අද මට චේන්. කැම්පස් ගියාද කියලවත් මතක නැති තරමට අද මම දුකින් ඉන්නේ.ඒ නිසා...සමාව භාජනේකට දාල තව දවස් කීපයක් ඉවසන්න කැම්පස් බණ අහන්න ... !!

අද මම ලියන්නේ මම ආදරේ කරන තවත් පද වැලක් ගැන. ආදරය කරන නෙමෙයි, ඇත්තටම නම් මම පෙරේත පද වැලක් ගැන... මේ ගීතයේ නිර්මාණකරුවා ගැන මට තියෙන්නේ ඊර්ෂියාවක්.ඇයි මේ පද වැල මට ලියාගන්න බැරි උනේ කියන හීනමානයක් ... කොහොම හරි මේ ගීතයට මම ඒ තරම්ම ආදරෙයි ... !!

මෙන්න මේකයි ගීතය ...

ජීවිතයේ තනිමංසල අතරමංවෙලා
හුදකලාව සුසුම් හෙලන හදවත සනසා
අතීතයේ ගිලිහී ගිය සතුට රැගෙන යලි වඩින්න
ආරාධනා ... ආරාධනා ...

නෙලූ සුපෙම් කැටයම් හද පවුරු තලාවේ
මැකී ගියාදෝ කාලයේ වෙරළේ
ජීවිතයේ දිගු ගමනින් අනාථ වූ දා
සෙනේහයේ සත් පියුමන් යලිදු පිපේවා ...

එදා සිඟිති කිරි සුවඳින් යුගදිවි අරනේ
ඔබේ උණුසුමේ යලිදු උපන්නෙම්
බිඳුනු එවන් රජ දහනින් සමුගෙන යන දා
ඔබේ නුවන් පහනින් යලි එළිය ලැබේව ...

ආරාධනා ... !! ආරාධනා ... !!


 
පාලු පාරක තනියෙම ගෑනු ළමයෙක් ඉන්නවා ... ඒ මම ... එතෙන්ට තව කෙනෙක් එනවා ... ඒ කෙනාව මම අඳුරන්නේ නෑ.. රූපයක් හැඩරුවක් හරියකට පේන්නේ නෑ ... හෙවනැල්ලක් විතරයි ... මම බලන් ඉන්නවා ... ඒ අඳුරු රූපයත් බලන් ඉන්නවා ... ඒත් අපේ හිත් කථා කරනවා ...

ඔයා කොහෙද යන්නේ ...? ඒ අඳුරු රූපේ මගෙන් අහනවා ...

මම දන්නේ නෑ .. ඒ මගේ උත්තරේ ...

එතකොට ඔයා ආවේ කොහේ ඉදන්ද ?

ඒකත් මම දන්නේ නෑ ...

එතකොට ඔයා මෙතෙන්ට ආවේ කොහොමද ...?

දන්නේ නෑ.. කිව්වනෙ එක පාරක් ..මම දන්නේ නෑ ...

හරි හරි ... තනියෙමද ආවේ ... නැත්නම් කවුරු හරි එක්කද?

(ඔන්න මට හිනාවක් යනවා ලාවට ...)
තනියෙම නෙමෙයි ආවේ ..එක්කෙනෙක් මාව එක්කගෙන ආව ...අතින් අල්ලගෙන..මගතොට ලස්සන පෙන්න පෙන්න..මාව එක්කෙගෙන ආවා ... !!

හ්ම්ම් ...එතකොට කෝ දැන් එයා ?

එයා ගියා .. එයා එයාගේ වැඩ ඉවර උනාම තව කෙනෙක්ගෙ අතින් අල්ලගෙන යන්න ගියා ...

ඉතින් ඇයි ඔයා මෙතන තනියෙම ඉන්නේ ? ඔයත් යන්න ඉස්සරහට ....

මට බෑ ...

ඇයි බැරි ?

පේන්නේ නැද්ද ... මම අතරමං වෙලා ... මම දන්නේ නෑ මම කොහෙද ඉන්නේ කියලා ...ආපු පාර මතකත් නෑ.. මම ඔහේ අතින් අල්ලගෙන ආව..කොහේ ආවද කොහොම ආවද මම දන්නේ නෑ ... මම මේ තනිමංසලේ අතරමං වෙලා ..

ඒකත් එහෙමද ... කොච්චරක් දුර ආවද ඔයා?

ම්ම් .. අනේ මන්දා..ගොඩක් දුර ආවා ..

ඇයි එහෙම ආවේ ..ඇයි කෙනෙක් විස්වාස කරලා ඒ තරම් දුර ආවේ?

දන්නේ නෑ.. මගේ ඔලුව කන්නේ නැතුව ඉන්නවද.. මොනව ඇහුවත් මට දෙන්න තියෙන්නේ එකම උත්තරයයි ..මම දන්නේ නෑ..දන්නෙම නෑ ... එන්න කිව්ව..මම ආවා..එච්චරයි.

අපොයි කෑ ගහන්නෙපා... හරි මම ආයෙම ඔයාගේ දිග ගමන ගැන අහන්නේ නෑ ..

ඉතින් ඔයා දැන් මොනවා කරන්නද කල්පනාව ? දිගටම මෙහෙම පාර මැද හිටගෙන ඉන්නවද ?

ඔව්.. දැනට එහෙමයි..වෙන කරන්න දෙයක් හිතෙනකන් මම දිගටම පාර මැද ඔහේ හිටගෙන ඉන්නවා ...

හිතෙන්නේ නැද්ද ඒක මෝඩ වැඩක් කියලා ..? ඔයා මෙතන හිටගෙන ඉන්න අතරේ ඔයාව මෙතන දාල ගිය කෙනා එයාගේ කෙනත් එක්ක ගොඩක් දුර ගිහින් තියෙයි ...

ඉතිං මට මොකද්ද කරන්න කියන්නේ ? එයාගේ පස්සෙන් දුවන්නද .. මම දිව්වා..ගොඩක් දුර දිව්ව ..ඒත් මට ලැබුනේ නින්දා පරිභව විතරයි..මට තවත් දුවන්න බෑ.මට මහන්සියි ගොඩක් ...

නෑ නෑ..එයාගේ පස්සෙන් දුවන්න නෙමෙයි .. ඇයි ඔයාට බැරි ඔයාගේ පාර හොයාගෙන ඔයාගෙ ගමන යන්න ...

මටත් උවමනාව නැතුව නෙමෙයි.. ඒත් මට බෑ ...ඉන්න තැනක් ආපු තැනක් නොදැන ... යන්න ඕනි තැනක් නොදැන මම කොහේ කියලා යන්නද ...

කොහෙට හරි කමක් නෑ ..හිතෙන්නේ නැද්ද ඉන්න තැනින් අඩියක් හරි ඉස්සරහට යන්න ...?

අනේ මන්දා... මට තේරෙන්නේ නෑ ... ඒක නෙමෙයි ..ඔයා කව්ද? කොහොමද මෙතෙන්ට ආවේ? ඇයි ආවේ?

මම ද? මම ආවේ ඔයා කතා කල නිසා ...

මොකක් ..මම කථා කලා.. පිස්සුද.. මම කාටවත් කථා කලේ නෑ...

මොකද නැත්තේ ...ඔයාගේ ආරධනාව හැතැක්ම ගානක් දුරට ඇහෙනවා ..ඉතින් මම ආව...

මගේ ආරාධනාව ...?

ඔව් ..ඔයා මේ කාෂ්ටක පොළව තෙමෙනකන්,තෙමිල මහ ගංගාවක් හැදෙනකන් අඩපු කඳුලු වලින් කල ආරාධනාව ...

මම ... මම එහෙම ආරාධනවක් කලාද ?

ඔව්.. ඔයා එහෙම කලා. ආදරයකට ඔයා අකමැතිවෙන බව මම දන්නවා.ආදරේ හැමදාමත් ඒකේ වටිනාකම නොදන්න එකාටම පූජාකරල තියෙන බවත් මම දන්නවා. ඒත් ඔයාගේ තනි නොතනි මකන්න..ඔයාගේ අඳුරු මාවතට එළියක් දෙන පහනක් වෙන්න මට පුලුවන් ඔයා ඉඩ දෙනව නම් ...

ඒත් ඇයි? ඇයි ඔයා මට එහෙම පහනක් වෙන්නේ? ඔයාට මොනවද මගෙන් ඕනි? මොනවද මගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ?

ඔයාගෙන් එකම එක හිනාවක් ... එච්චරයි ... !!
.......................................................................................................

 *********************************************************************************
ඒ අඳුරු රූපය තාමත් මගේ දිහාව බලාගෙන ඉන්නවා.. මමත් බලාගෙන ඉන්නවා .. හැබැයි අපි දෙන්නම තාම එතනමයි ...

මාව අතරමං කරපු කෙනා දිනුම් කනුවත් පහුකරගෙන ගිහින් .... එයාගේ අත ගත්තු අලුත් මනමාලි මට හිනා වෙනවා..එයාලට මාව අමතකයි ..ඒත් මට තාම මතකයි..හැම දෙයක්ම .. එක තත්පරයක් තත්පරයක් ගානෙම ...

********* ලේනෝ ලේනෝ මේ හිත අරගෙන මට අලුත් හිතක් දියෝ ... !! *************



මේ post එක විකාරයක් .. මම දන්නවා..ඒත් keyboard එකට කොට කොට ඉන්නකොට මගේ සියදිවි හානි කරගැනීමේ චේතනා පොඩ්ඩක් අමතක වෙනවා :) ඒකයි ලිව්වේ ... ඊයේ රෑ වෙනකන් මම කෙනෙක් ගෙදරට යනකන් නිදිමරාගෙන බලගෙන හිටියා..එයාගෙ ඔක්කොම කෙනෙහිළි මැද්දෙත් පරිස්සමෙන් ගෙදරට යනකන් නිදි නැතිව හිටියා.. ආතල් ගත්තේ නෑ ඒ වෙලාවේ .. තුන් හිතින්ම පරිස්සමෙන් ගෙදර එයි කියලා බලගෙන හිටියා... ඒත් ... තේරුමක් නෑ .. විකාරයි මට ... විකාරම විකාරයි ...

අතීතයේ ගිලිහී ගිය සතුට කෙසේ වෙතත් ... මගේ ජීවිතේට පුංචි හිනාවක් ගේන්න පුලුවන් කෙනෙක් ඉන්නව නම් ..... ආරාධනා ... !!


6 comments:

  1. නැ විකාරයක් නෙමේ වාසනා .....! පරණ හිතට අලුත් හිතක් හොයන්නේ නැතිව , පරණ හිතට පැලැස්තරයක් අලවාගෙන ජිවත් වෙන්න .අලුත් හිතක් ලැබුනත් ආත්මය මකන්න බැ . එහෙම නේද...
    DG

    ReplyDelete
  2. Iooo.... meka wikarayak thamai.
    Mata thamuseta marenna gahanna hithenawa!

    ReplyDelete
  3. @SDG : ඔව් ..කොයි තරම් උත්සාහ කලත් මතක අමතක කරන්න බෑ තමයි ...
    @ Oshadi : හ්ම්ම්.. මටත් මාව මරාගන්න හිතෙනවා පැංචෝ ...

    ReplyDelete
  4. අපිත් බලාපොරොතු වෙනවා ඔයාගෙන් එකම එක හිනාවක් සමග ලියන පොස්ට් එකක් ... එච්චරයි ... !!

    ReplyDelete
  5. නේක දුක් හදවත දවද්දි
    නිවාලන්නේ කෙලෙස ඔබ හද
    බිඳුනු පෙම ඉකි බිඳ හඩද්දී
    සිනා රැල්ලක වේද සොම්නස .... !!

    ReplyDelete
  6. I like the beginning and the middle... but i don't like the end. merena magulakma hithe thiyagena inne nethuwa inna tika sathutin inna balanawa. n @ oshadi: I completely agree with u.

    ReplyDelete