ඉනූ කඳුලද සිඳෙන්නට පෙර ... යදින්නම්... ඔබ මැකී යනු මතකෙන් .. !!

මේ හැමෝම දන්න ගීතය ....

 

මේ ඒ ගීතයේ; මගේ ගීතය ....

   

සඳ කුමරි නිදිවරන ...
සීත කලුවර රැයක ...
ඉඟි මරන තරු කැලුම් ...
ගෙනෙයි ඔබ ගැන මතක ...

අහස් තල වෙතින් බැස ...
පොළෝ මව වෙත ඇදෙන ...
සිහිල් පිනි දිය අතර ...
දැනෙයි ඔබ සිසිල මට ...

තුරු ලතා පිස හමන ...
මඳ නලට හාදු දෙන ...
පුංචි විකසිත කැකුලු ...
වගෙයි ඔබ දෑස මට ...

සුදු පාට පෙණ පොකුරු ...
පා අසල පොදි බඳින ...
සයුරු රළ පෙළ අතර ...
මැවෙයි ඔබ සිනා මට ...

නිදි කුමරි වෙත ඇදුන ...
බිළිදු හිනැහෙන කලට ...
ඇදෙයි මා සිත අතර ...
මැවු සිහින පෙර කලෙක ...

නෙත වැසූ විට පෙනෙන ...
සොඳුරු රුව ඔබේමය ...
ඔබෙන් තොර ලෝකයක් ...
තවම මා හට නොමැත ...

නමුදු මට ඇවැසි හෙට ...
ඔබට ඉඩකඩ නොමැත ...
මා දමා ගිය ඔබට ...
ආයෙමත් එනු නොහැක ...

ඔබට දෙන්නට ...තවත් මා වෙත ...
නොමැත කිසිවක් ....ඉතිරි හිමි සඳ ...
ඔබට නොවටින ...මගේ හදවත ...
වීසි කල මැන ...කටු අකුලකට ...

කටු ඇනී ...රතු ලේ ගලන කල ...
මගේ සියුමැලි... හදින් දිගටම ...
ඒ ලෙයින් අබිසෙස් කරනු මැන ...
ඔබේ අතගත් අලුත් කුමරිය ...

මා ලයෙන් උතුරා ගලා ගිය ...
කිසිම දින ඔබ නොදුටු ප්‍රේමය ...
පොලව මත වැද සියක් දහසක්  ...
රෝස කුසුමන් පුබුදවනු ඇත ...

නෙලා ඒ මල් දෝතින්ම ඔබ ...
පලඳවනු මැන ඔබ බිසව් හිස ...
ඒ මලට රතු පැහැ ගෙනෙනු වස් ...
රුහිරු ලේ මා පිදූ බව දැන ...

ඒ හිලව්වට එක දෙයක් මම ...
යදින්නෙමි කඳුලින් දෙපා වැද ...
හෙට උදැසන නෙත ඇරිය විට ...
එපා මට ඔබ මතක් වෙන්නට ...

එපා ඔබ මුව මට පෙනෙන්නට ...
එපා ඔබ හඩ මට ඇසෙන්නට ...
සියලු දේ ඔබ මා එකතු කල ...
රැගෙන හෙට ඔබ නික්ම යනවද ... ?