ඇවැසි නැත මට
ඉවුරකට ලංවෙන්න ...
ඉඩ හරිමි ගඟ දියට
දිවි ඔරුව ...
ඇවැසි තැනකට ගෙන යන්න ....
නෙක පහන් දිළෙන මුත්
ඇවැසි නැත මට
දිවි අඳුර මැඩලන්ට ...
ඉඩ හරිමි දෙනයනට
අඳුර මැද ...
පෙනෙන ලෙසකින් දකින්නට ...
දිවි ගීය පබැඳි මුත්
ඇවැසි නැත මට
එයට තනුවක් දෙන්ට ...
ඉඩ හරිමි නෙක දනට
මා ගීය ...
ඇවැසි ලෙසකින් ගයන්නට ...
හසරැල්ල පෙනෙන මුත්
ඇවැසි නැත මට
ඒ වෙතට ඇදෙන්නට ...
ඉඩ හරිමි දෙනයනට
උණු කඳුලු ...
ඇතිතරම් හෙලන්නට ...
නෙක සිහින බිඳුනු කල
ඇවැසි නැත මට
නව සිහින මවන්නට ...
ඉඩ හරිමි කාලයට
මා දිවිය ...
නැවතුමට ගෙනයන්න ... !!
No comments:
Post a Comment